uzun zamandır yazmıyordum,yazamıyordum.
bir dalga gibiydim rüzgarla birlikte kıyıdan cekilen ama gücünü asla ama asla yitirmeyen.şimdi ise fazla olmasa da kenevir kokulu ellerden bir iki satır dökülüyorum buralara..
saatler çok yavaş,günler çok hızlı geçiyor.eskileri hatırlıyorum biraz biraz,bana yazdıgın kokulu mektuplardan.sanki her bir sözcüğü yüreğime kazımış gibisin.o kadar çok oldu ki sevgini hissetmeyeli,tek kişi değil de biz olmayı.Bu zamanlarda hep yalnız kalıyorum istesemde istemesemde; yalnızlık gelip beni buluyor,işte o zamanda ben nerdeysem yalnızlıgın baskenti orası oluyor.
hayallerimiz vardı ıssız mavilikte parıldayan,şimdi bir sevgimiz oldu ufukta kaybolan.