...
Bizler öyle her erkeğe benzemeyiz , tabi sevdiklerimizde her kıza benzemez ..
Biz herşeyi kolay beğenip bağlanacak insanlar değiliz
bu yüzden keder ve çileye dönüşüyor hayatımız
...
o beni tanımıyor bende onu tanımıyordum . Ona karşı duygularım ona hep
uzaktan severim haberin olmaz sözü gibiydi . Seviyordum,bilmiyordu . Ama kendime verdiğim söz bu eksiği yıkacak şekildeydi ..
tabi muhabbetlerimiz her zaman " merhaba-merhaba "diye
geçmeyecek,zamanı gelince gereken sözcükler ağzımdan birer birer düşecekti .. ama ne zaman ? en kederli gecemizde kardeşlerimle
otururken geldin yine aklıma .. dedim ki "hep içe atmakla olmayacak bu saatten sonra ne olacaksa olsun isterse beni istemesin
benim için farketmezdi ben onu tek taraflıda severdim" ..ve içime attıklarımın hepsini söyledim ona. bilmediğim tek şey , korktugum durum
ise acaba oda beni benim onu sevdiğim kadar sevecekmiydi ? ... bütün sözcükler ağzımdan döküldü o anlık rahatlama bana yeterdi
.. içimde bi pişmanlık ta yok değildi .. Acaba söylemeseymiydim ? tek taraflı sevmek daha mı güzeldi ?
ama bu saatten sonra herşey cok geçti .. o sözcükleri yazarken bile elimin ve vücudumun titrediğimin farkındaydım .
Suan hala ondan gelecek mesajı bekliyorum ..
keske onu ne kadar cok sevdiğimi ona daha farklı söyleyebilsem ....