28 Ocak 2012 Cumartesi

Sensizliğin ilk zamanları

                                                                                                                    
Yine bir aşkın öyküsü dertler ve keder..Umurumda değil artık hiçbir şey bıktım yeter..Seviyorum demeyin kimseye bırakıp gider..

İşte bu satırlar seni anlatıyor be sevgilim..Düşünüyorum şimdi benden ayrıldığın günü..
Hiçbir şey söylemeden nasılda terk edip gitmiştin. Hani ölüm olsa bile sen benimle gelecektin,hani kurduğumuz onca hayali beraber gerçekleştirecektik..Hayallerimizi günün her dakikasında düşünürken ben , sen bir çırpıda silip attın..Artık tek başımayım maçlarını seyircisiz oynayan takım misali sensizim..Bu seferde terso düştüm bu seferde olmadı . Gittin gideli anılar canlanır oldu gözümde , bazen ıssız bir gecede bazen ise kuytu bir köşede öyle bir aklıma geliyorsun ki donakalıyorum . Düşünüyorum kaderim buymuş deyip boyun eğiyorum . Bazen isyan edesim geliyor edemiyorum ne de olsa gelmeyecek diyorum kendi kendime . Ne bu çaba ne bu üzüntü , dert ve keder diyorlar ; susuyorum , ama onlar bilmiyorlar ki ben seni çok seviyorum..

Kalem elimden kayıyor inceden bak şimdi,seninde ellerimden kayıp gittiğin gibi..Şimdi yalnız kaldım hoşnut olmam sen gibi,oturur bir yere beklerim bir gün dönmeni…

Sevilenler